مُناجات شَعبانیه نیایشی است که فردی بنام ابنخالویه، آن را از امام علی(ع) روایت کرده است. امامان(ع) بعدی بر قرائت
مناجات شعبانیه در ماه شعبان اهتمام داشتهاند. این مناجات را نمونهای از تضرع و وصف حال برگزیدهترین بندگان صالح خدا بهشمار آوردهاند.
این مناجات بصورت مرسل نقل شده است؛ اما علامه مجلسی، سند آن را معتبر شمرده است. راوی آن، ابن خالویه را نیز ثقه دانستهاند. معمولا مناجات شعبانیه در ماه شعبان خوانده میشود.
جایگاه
مناجات شعبانیه از امام علی(ع) نقل شده[۱] و بنابر روایات، امامان معصوم(ع) بر قرائت آن در ماه شعبان اهتمام داشتهاند.[۲] میرزا جواد ملکی تبریزی، عارف شیعی، این مناجات را حاوی علوم فراوانی در چگونگی رفتار بنده با خدا، ادب دعا و استغفار
معرفی کرده است.[۳] به گفته مرتضی مطهری، انسان با قرائت این دعا، روح نیایش در اسلام را میفهمد و این دعا جز عرفان، محبت و عشق به خدا و معنویت، چیز دیگری نیست. او همچنین این مناجات را در سطح ائمه(ع) دانسته و معتقد است در این دعا تعبیراتی است که فهم آنها برای ما مشکل است از جمله: «الهی! هَبْ لی کمالَ الْانْقِطاعِ الَیک وَ انِرْ ابْصارَ قُلوبِنا بِضِیاءِ نَظَرِها الَیک حَتّی تَحْرِقَ ابْصارُ الْقُلوبِ حُجُبَ النّورِ فَتَصِلَ الی مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصیرَ ارْواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِک... الهی وَ الْحِقْنی بِنورِ عِزِّک الْابْهَجِ فَاکونَ لَک عارِفاً وَ عَنْ سِواک مُنْحَرِفاً.»[۴]
آیت الله عبدالله جوادی آملی الاهی وجوه کلمات قرآن...
ادامه مطلبما را در سایت وجوه کلمات قرآن دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 5alasma1 بازدید : 28 تاريخ : دوشنبه 30 بهمن 1402 ساعت: 14:08